Wiesław Szymański (1957-2013) był znanym w całym regionie poetą, znanym i lubianym przez słuchaczy Polskiego Radia Białystok autorem dokumentów, reportaży i audycji. Trudno przecenić jego działania na rzecz promocji blusa oraz – prowadzoną przez niego od ćwierć wieku – audycję „Poczta Literacka”. Setki i tych młodych, i starszych piszących znajdowało dzięki Wiesławowi Szymańskiemu wsparcie merytoryczne, dzięki czemu debiut na flach eteru był przez lata w dobrym tonie. Spokojny, ciepły głos Redaktora łączył słuchaczy podobnie z całego Podlasia, podobnie jak jego liczne prace na rzecz popularyzacji literackich talentów regionu – był m.in. redaktorem tomu Miastopisanie (2007), wspólnie z Dorotą Sokołowską redagował zbiór rozmów z pisarzami W przestrzeniach słowa czyli Zdobywcy i tułacze (2006), a nade wszystko przez lata czuwał nad jednym z nielicznych wydawnictw poświęconych literaturze regionu – almanachem Epea.
Pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką – jego wiersze, artykuły, prace dramaturgiczne gościły w licznych czasopismach i antologiach, a jego książki – Witraż wileński. Wiersze (1994), Rymy pluralisty. Wiersze satyryczne (1994), Icones barbarae (1994), Dedykacje (1995), Podróż na wschód (1996), Dzień nie odchodzi, noc nie chce przyjść (1997), Wiersze nowe (1998), Limeryki (2000), I po balu. Słuchowiska radiowe (2000), Niska 13 B (wiersze) (2001), Wiersze (2003), Mam do powiedzenia. Wybór felietonów radiowych (2005), Miejsca (2006) oraz Skrawki : styczeń – grudzień (2010) – na trwale wpisały się w literacki krajobraz Podlasia. Poeta odwiedzał czytelników w wielu miejscowościach – w Choroszczy po raz ostatni był na spotkaniu literackim Dyskusyjnego Klubu Książki 14 kwietnia 2011 roku. Pomimo upływu wieków i rozwoju medycyny poeci – jak w czasach romantyzmu – zbyt szybko odchodzą. Pamiętajmy o Wiesławie Szymańskim i czytajmy jego książki.
Wojciech Jan Cymbalisty
